معرفی برند شانل CHANEL

شانل (/ʃəˈnɛl/، تلفظ فرانسوی: [ʃanɛl]) یک خانه مد لوکس فرانسوی است که در سال 1910 توسط کوکو شانل در پاریس تاسیس شد. Chanel در پوشاک آماده زنانه، کالاهای لوکس و لوازم جانبی تخصص دارد. شنل به دلیل ایجاد انقلابی در مد لباس و لباس های آماده با جایگزینی سیلوئت های ساختار یافته با لباس های کاربردی تر که زنان هنوز هم آن را جذاب می دانستند، اعتبار دارد.خانه شانل در سال 1909 ایجاد شد، زمانی که گابریل شانل یک مغازه میلینیری را در  شماره 160 بلوار Malesherbes، طبقه همکف آپارتمان تاجر اجتماعی ،اتین بالسان باز کرد. از آنجا که آپارتمان بالسان همچنین سالنی برای نخبگان ورزشی فرانسوی بود، شانل این فرصت را داشت که با همسران این ورزشکاران که به‌عنوان زنان شیک پوش بودند، ملاقات کند و محصولات خود را به عنوان لباس‌های آراسته به نمایش گذاشتند.

 بنابراین کوکو شانل می توانست کلاه هایی را که طراحی و ساخته بود به آنها بفروشد.در سال 1910، Boy Capel اولین فروشگاه مستقل خود را به نام Chanel Modes در خیابان کامبون 21 در پاریس تأمین مالی کرد. از آنجا که در آن محل قبلاً یک مغازه لباس فروشی وجود داشت، اجاره نامه تجاری شانل را به فروش فقط محصولات میلینی محدود کرد، نه لباس های مد. دو سال بعد در سال 1913، مغازه‌های مد لباس دوویل و بیاریتز در کوکو شانل لباس‌های ورزشی پرت-آ-پورتر را برای زنان برای فروش عرضه کردند، که طرح‌های عملی آن به پوشنده اجازه می‌داد ورزش کند.کوکو شانل از پارچه کشباف به دلیل ویژگی‌های فیزیکی آن به عنوان لباس استفاده می‌کرد، مانند پرده آن – اینکه چگونه روی بدن زن می‌افتد و از بدن زن می‌افتد – و چقدر خوب با یک طرح لباس ساده سازگار است. از نظر سرتی، برخی از طرح‌های شانل از یونیفرم‌های نظامی رایج در جنگ ناشی می‌شود. و تا سال 1915، طرح ها و لباس های تولید شده توسط خانه شانل در سراسر فرانسه شناخته شده بود. در سال 1915، شانل اولین خانه لباس خود را در بیاریتز فرانسه افتتاح کرد. او 300 کارمند داشت و حتی اولین خط او را طراحی کرد.

شرکای تجاری (اواخر دهه 1920)

موفقیت عطرشماره 5، کوکو شانل را تشویق کرد تا فروش عطر خود را فراتر از فرانسه و اروپا گسترش دهد و عطرهای دیگر را توسعه دهد که برای آن نیاز به سرمایه گذاری، ذکاوت تجاری و دسترسی به بازار آمریکای شمالی داشت. برای این منظور، تاجر Théophile Bader  بنیانگذار  Galeries Lafayette سرمایه‌دار خطرپذیر، پیر ورتایمر را به کوکو شانل معرفی کرد. قرارداد تجاری آنها شرکت Parfums Chanel را تأسیس کرد، یک عطرسازی که Wertheimer مالک 70 درصد آن ، Bader  مالک 20 درصد بود و Chanel مالک 10 درصد آن. موفقیت تجاری این شرکت مشترک با نام شانل و مجموعه لا "میزون شانل" که تنها استان تجاری کوکو شانل باقی ماند، تضمین شد. با این وجود، علی‌رغم موفقیت عطرسازی و مد لباس شنل، روابط شخصی بین کوکو و شریک سرمایه‌دارش بدتر شد، زیرا کوکو گفت که پیر ورتایمر از استعدادهای او به‌عنوان یک طراح مد و به ‌عنوان یک تاجر استفاده می‌کرد. ورتایمر به شانل یادآوری کرد که او را به یک زن بسیار ثروتمند تبدیل کرده است. و اینکه سرمایه مخاطره‌آمیز او به گسترش تولید عطرسازی شانل کمک مالی کرده است که ثروتی را که آنها از آن لذت می‌برند، ایجاد کرده است. با این وجود، گابریل شانل، تاجر زن ناراضی، وکیل رنه دو چامبرون را برای مذاکره مجدد در مورد شراکت 10 درصدی که در سال 1924 وارد کرد، با شرکت Parfums Chanel  استخدام کرد. مذاکرات وکیل به وکیل با شکست مواجه شد و درصد مشارکت در معامله تجاری اولیه بین Wertheimer ، Badel  و Chanel باقی ماند.

جنگ (1930-1940)

از مدهای در دهه 1920، کوکو شانل در دهه 1930 به سمت مدهای زنانه پیش رفت: طراحی لباس شب با سبک زنانه کشیده مشخص می شد و لباس های تابستانی دارای تضادهایی مانند چشم های نقره ای و بند های شانه ای تزئین شده با بدلیجات - طراحی از رنسانس بود.

استایل های مد زمان

در سال 1932 شانل نمایشگاهی از جواهرات اختصاص داده شده به الماس را به عنوان لوازم جانبی مد ارائه کرد. گردنبندهای الماس دنباله‌دار و فواره‌ای را نشان می‌داد که از چنان طراحی اصلی برخوردار بودند، به طوری که Chanel S.A دوباره آنها را در سال 1993 ارائه کرد. علاوه بر این، تا سال 1937، خانه شانل طیف وسیعی از لباس‌های خود را به زنان بیشتری گسترش داد و محصولات خود را ارائه کرد. لباس های à-porter برای زنان ریزه اندام طراحی و بریده شده اند. در میان طراحان مد، تنها لباس‌های خلق شده توسط السا شیاپارلی می‌توانست با لباس‌های شانل رقابت کند.

جاسوس Chanel

در طول جنگ جهانی دوم (1939-1945)، کوکو شانل مغازه‌ای را در Maison Chanel بست - فقط جواهرات و عطرسازی را برای فروش گذاشت - و به هتل ریتز پاریس نقل مکان کرد.پس از فتح فرانسه در ژوئن 1940، نازی ها یک دفتر مرکزی پاریس را در هتل موریس، در خیابان د لا ریوولی، روبروی موزه لوور، و درست در گوشه ای از مزون شانل اس.ا.، در خیابان کامبون 31، تأسیس کردند. در همین حال، به دلیل یهودی ستیزی رسمی اشغالگران نازی، پیر ورتایمر و خانواده، در اواسط سال 1940 از فرانسه به ایالات متحده گریختند. بعداً در سال 1941، کوکو شانل تلاش کرد تا کنترل تجاری Parfums Chanel را به عهده بگیرد، اما یک هیئت اداری به انحصار او در مورد عطرسازی مجوز ندادند. پیر ورتایمر، شریک اکثریت، با پیش‌بینی سیاست اشغالگری نازی‌ها برای مصادره تجارت و دارایی‌های یهودیان در فرانسه پیش از این، در ماه مه 1940، فلیکس آمیوت، یک صنعتگر مسیحی فرانسوی را به عنوان "آریایی" معرفی کرده بود. پروکسی که کنترل قانونی کسب‌وکار Parfums Chanel از نظر سیاسی برای نازی‌ها قابل قبول بود، نازی‌ها پس از آن به شرکت عطر اجازه دادند تا به عنوان یک تجارت فعال ادامه دهد.

ژنرال والتر شلنبرگ رئیس Sicherheitsdienst

 فرانسه اشغالی مملو از شایعاتی بود مبنی بر اینکه کوکو شانل همکار نازی ها بوده است. هویت مخفی او مامور مخفی 7124 آبوهر با نام رمز "وستمینستر" بود. به این ترتیب، به دستور ژنرال والتر شلنبرگ، از Sicherheitsdienst، شانل برای انجام مأموریتی به لندن فرستاده شد تا جزئیات طرح "صلح جداگانه" را که توسط رایشفورر-اس اس هاینریش هیملر پیشنهاد شده بود، به وینستون چرچیل، نخست وزیر بریتانیا ابلاغ کند. از تسلیم شدن به ارتش سرخ روسیه شوروی اجتناب کنید.در پایان جنگ، پس از آزادی فرانسه توسط متفقین، شانل به دلیل همکاری با نازی ها دستگیر شد. در سپتامبر 1944، کمیته پاکسازی آزاد فرانسه، épuration، شانل را برای بازجویی در مورد همکاری اش احضار کرد، با این حال، بدون شواهد مستند یا شاهدی دال بر همکاری او با نازی ها، و به دلیل مداخله مخفیانه چرچیل از طرف او، اپوراسیون کوکو را آزاد کرد.علیرغم اینکه چرچیل با لطف سیاسی آزاد شده بود، اما قدرت شایعات همکاری نازی شنل باعث شده بود که او در فرانسه بماند.

 در دوره پس از جنگ، در دوران تبعید کوکو شانل به سوئیس از فرانسه، پیر ورتایمر به پاریس بازگشت و کنترل رسمی اداری بر دارایی‌های تجاری خانواده‌اش را به دست گرفت - از جمله کنترل Parfums Chanel، عطرسازی که با سرمایه مخاطره‌آمیز او تأسیس شد و به دلیل موفقیت آمیز بودن نام شانل.در سوئیس، این خبر عصبانیت کوکو شانل را از اینکه توسط شریک تجاری خود مورد استثمار قرار گرفته بود، تنها برای ده درصد پول زنده کرد. بنابراین او یک عطرسازی رقیب سوئیسی را برای ایجاد، تولید و فروش عطرهای شانل خود تأسیس کرد. به نوبه خود، کوکو شانل با این کار حقوق تجاری ورتایمر را نقض کرد و منافع تجاری ورتایمر را تهدید کرد زیرا او از نظر قانونی حقوق انحصاری نام Chanel را نداشت. با این وجود، ورتایمر از شکایت نقض علامت تجاری علیه کوکو شانل اجتناب کرد تا مبادا به شهرت تجاری و اعتبار هنری عطرسازی با نام تجاری شانل لطمه بزند.

 پیر ورتایمر اختلافات تجاری و حقوق تجاری خود را با Chanel حل و فصل کرد و در می 1947، آنها در مورد قرارداد 1924 که Parfums Chanel را تأسیس کرده بودند دوباره مذاکره کردند - به او 400000 دلار به صورت نقدی پرداخت شد (سود زمان جنگ از فروش عطر شماره 5 de Chanel). 2.0 درصد از فروش عطرسازی شماره 5 را به خود اختصاص داد. به او حقوق تجاری محدودی برای فروش عطرهای شانل در سوئیس اختصاص داد و کمک هزینه دائمی ماهانه که تمام هزینه های او را پرداخت می کرد، اعطا کرد. در عوض، گابریل شانل شرکت عطرسازی سوئیسی خود را تعطیل کرد و حقوق کامل نام "کوکو شانل" را به Parfums Chanel فروخت.

تجدید حیات (دهه 1950-1970)

در سال 1953، پس از بازگشت از سوئیس به فرانسه، کوکو شانل تجارت مد را پیدا کرد که شیفته "نگاه جدید" (1947) توسط کریستین دیور بود. شکل مشخص شامل قد زیر ساق پا، دامن کامل، کمر باریک و نیم تنه بزرگ بود. به عنوان یک مد پس از جنگ که از حدود 20 یارد پارچه استفاده می کرد، مد لباس مجلسی دیور از جیره بندی پارچه در زمان جنگ برای لباس صرف نظر کرد.در سال 1947 پس از ریاضت های شش ساله جنگ جهانی دوم (1939-1945) نگاه جدید مورد استقبال تجارت مد اروپای غربی قرار گرفت زیرا فروش لباس های زیبا باعث احیای تجارت و اقتصاد می شد. برای بازگرداندن اولویت تجاری خانه شانل، در زمینه های لباس های مد ،جواهرات لباس و عطرسازی، گران تمام خواهد شد. بنابراین شانل برای مشاوره تجاری و سرمایه به پیر ورتایمر نزدیک شد. پس از تصمیم به انجام تجارت با کوکو شانل، مذاکرات ورتایمر برای تأمین بودجه احیای خانه شانل، به او حقوق تجاری برای همه محصولات با نام تجاری شانل اعطا کرد.در سال 1953، شانل با جواهرساز، رابرت گوسنز همکاری کرد. او قرار بود جواهراتی (سنگ های قیمتی) را برای تکمیل مدهای خانه شانل طراحی کند.خانه شانل همچنین کیف های چرمی با زنجیر طلایی رنگ یا زنجیر فلزی و چرمی ارائه کرد که امکان حمل کیف دستی را از روی شانه یا در دست فراهم می کرد. در طول دهه 1950، حس سبک شانل همچنان ادامه داشت. پور مسیو اولین اقدام این شرکت در عطرسازی مردانه، یک ادو تویلت موفق برای مردان بود. شانل و کلکسیون بهاره‌اش جایزه اسکار مد را در سال 1957 در جوایز مد در دالاس دریافت کردند. پیر ورتایمر 20 درصد سهم Bader از Parfums Chanel را خریداری کرد که درصد ورتایمر را به 90 درصد افزایش داد.

 زنی که چئونگ سام شانل با عبا و کلاه پر در دهه 1950 پوشیده است

بعدها در سال 1965، پسر پیر، ژاک ورتایمر مدیریت عطرسازی را به عهده پدرش گذاشت. چمبرون درباره روابط تجاری گذشته بین پیر ورتایمر و کوکو شانل، وکیل شانل گفت که "این رابطه مبتنی بر اشتیاق یک تاجر بوده است، علیرغم احساسات نابجای او از استثمار.بنابراین زمانی که پیر با احساس کامل به پاریس بازگشت از غرور و هیجان (بعد از اینکه یکی از اسب‌هایش در دربی 1956 انگلیس پیروز شد) او به سوی کوکو شتافت و منتظر تبریک و تمجید بود، اما او از اینکار امتناع کرد.

 کوکو شانل در 10 ژانویه 1971 در سن 87 سالگی درگذشت. او در زمان مرگش هنوز مشغول طراحی بود. به عنوان مثال، در دوره (1966-1969) او لباس مهماندار هوایی را برای المپیک ایرویز طراحی کرد، طراح پیر کاردین بود. در آن زمان، المپیک ایرویز یک ایرلاین لوکس بود که متعلق به ارسطو اوناسیس، صاحب بزرگ حمل و نقل بود. پس از مرگ او، رهبری شرکت به ایوان دودل، ژان کازابون و فیلیپ گیبورژ واگذار شد. تاکنون کیف های طراحی شده توسط Chanel هنوز هم در بازار قدیمی بسیار محبوب هستند.پس از مدتی، ژاک ورتایمر سهام کنترلی خانه شانل را خرید. منتقدان اظهار داشتند که در دوران رهبری، او هرگز توجه زیادی به شرکت نکرد، زیرا بیشتر به پرورش اسب علاقه داشت. در سال 1974 خانه شانل، ادو تویلت کریستال را عرضه کرد که در زمان زنده بودن کوکو شانل طراحی شده بود. در سال 1978 اولین خط تولید لوازم جانبی غیر کوتور، پرت-آ-پورتر و توزیع جهانی لوازم جانبی راه اندازی شد.

 آلن ورتایمر، پسر ژاک ورتایمر، کنترل Chanel S.A را در سال 1974 به عهده گرفت. در ایالات متحده، عطر شماره 5 د شانل فروش خوبی نداشت. آلن فروش عطر شانل شماره 5 را با کاهش تعداد شعبه های عرضه کننده این عطر از 18000 به 12000 تغییر داد. او عطر را از قفسه های داروخانه ها حذف کرد و میلیون ها دلار برای تبلیغات لوازم آرایشی شانل سرمایه گذاری کرد. این امر احساس کمبود و انحصار بیشتری را برای عطر شماره 5 تضمین کرد و با افزایش تقاضا برای عطر، فروش دوباره افزایش یافت.او از افراد مشهور برای تایید این عطر استفاده کرد - از مرلین مونرو گرفته تا آدری تاتو. او به دنبال طراحي بود كه بتواند اين برچسب را به ارتفاعات جديدي برساند، كارل لاگرفلد را متقاعد كرد كه قراردادش را با خانه مد Chloé خاتمه دهد.

دوران پس از کوکو (دهه 1980 تا کنون)

مدل لباس شانل اثر لاگرفلد: مجموعه A/W 2011–2012

یک فروشگاه Chanel در آمریکای شمالی

در سال 1981، Chanel یک ادو تویلت مردانه Antaeus را روانه بازار کرد. در سال 1983 کارل لاگرفلد به عنوان طراح اصلی Chanel انتخاب شد. او مانند شانل به گذشته به عنوان الهام بخش طراحی های خود نگاه می کرد. او از پارچه‌های شانل و جزئیاتی مانند تویید و زنجیر استفاده کرد. لاگرفلد آنچه را که برای شانل امضا شده بود حفظ کرد اما به معرفی برند امروزی نیز کمک کرد. در مجموعه های بعدی، لاگرفلد تصمیم گرفت از ظاهر زنانه شانل فاصله بگیرد و شروع به آزمایش پارچه ها و سبک ها کرد. در طول دهه 1980، بیش از 40 بوتیک Chanel در سراسر جهان افتتاح شد. تا پایان دهه 1980، بوتیک ها کالاهایی از عطر 200 دلاری در هر اونس، دمپایی های بالرین 225 دلاری تا لباس های 11000 دلاری و کیف های چرمی 2000 دلاری به فروش می رساندند. لوازم آرایشی و عطرهای شانل فقط توسط فروشگاه های شانل توزیع می شد. ژان هوهن، بازاریاب شانل رویکرد این شرکت را توضیح داد و گفت: ما هر 10 سال یک عطر جدید معرفی می کنیم، نه هر سه دقیقه یک بار مانند بسیاری از رقبا. ما مصرف کننده را گیج نمی کنیم. با Chanel، مردم می دانند که چه انتظاری داشته باشند.در هر سنی که وارد بازار می‌شوند و از آن خارج می‌شوند به ما باز می‌گردند. عرضه یک عطر جدید در سال 1984، به افتخار بنیانگذار، کوکو به موفقیت این لیبل ادامه داد. در سال 1986، خانه شانل قراردادی با ساعت سازان منعقد کرد و در سال 1987، اولین ساعت شنل عرضه شد. در پایان این دهه، آلن دفاتر را به شهر نیویورک منتقل کرد.Maison de Chanel ثروت خانواده Wertheimer را به 5 میلیارد دلار افزایش داد. فروش به دلیل رکود در اوایل دهه 1990 آسیب دید، اما Chanel در اواسط دهه 1990 با گسترش بیشتر بوتیک بهبود یافت.

 در سال 1994، شانل سود خالصی معادل 67 میلیون یورو از فروش 570 میلیون یورو لباس های آماده داشت و سودآورترین خانه مد فرانسه بود.در سال 1996، Chanel شرکت‌های تولید کننده اسلحه هالند و هلند را خریداری کرد، اما در تلاش برای بازسازی شرکت شکست خورد. برچسب لباس شنا Eres نیز در سال 1996 خریداری شد. Chanel عطرهای Allure را در سال 1996 و Allure Homme را در سال 1998 راه اندازی کرد. خانه شانل اولین خط مراقبت از پوست خود را با نام Précision در سال 1999 راه اندازی کرد. در همان سال، Chanel یک مجموعه مسافرتی راه اندازی کرد و تحت مجوز قرارداد با Luxottica، یک خط تولید را معرفی کرد از عینک آفتابی و فریم عینک.در حالی که ورتایمر به عنوان رئیس هیئت مدیره باقی ماند، فرانسوا مونتنای مدیرعامل و رئیس جمهور شد. در سال 2000 اولین ساعت یونیسکس توسط Chanel به نام J12 عرضه شد. در سال 2001، ساعت سازی Bell & Ross خریداری شد. در همان سال، بوتیک‌های شانل که فقط مجموعه‌ای از لوازم جانبی را ارائه می‌کردند در ایالات متحده افتتاح شد. Chanel مجموعه کوچکی از لباس های مردانه را به عنوان بخشی از نمایش های باند خود راه اندازی کرد.

 در جولای 2002، یک فروشگاه جواهرات و ساعت در خیابان مدیسون افتتاح شد. ظرف چند ماه، یک بوتیک کفش و کیف دستی به مساحت 1000 فوت مربع (90 متر مربع) در همسایگی افتتاح شد. Chanel به گسترش خود در ایالات متحده ادامه داد و تا دسامبر 2002، 25 بوتیک ایالات متحده را اداره کرد.Chanel در سال 2003 Coco Mademoiselle و "In-Between Wear" را معرفی کرد که زنان جوان را هدف قرار می داد، دومین فروشگاه را در Rue Cambon افتتاح کرد، یک بوتیک به مساحت 2400 فوت مربع (220 متر مربع) در مرکز هنگ کنگ افتتاح کرد و نزدیک به 50 میلیون دلار برای آن پرداخت کرد. در سال 2007، مورین چیکت به عنوان مدیرعامل منصوب شد. او تا پایان کارش در سال 2016 مدیرعامل باقی ماند.در سال 2018، Chanel اعلام کرد که مقر جهانی خود را به لندن منتقل می کند.در دسامبر همان سال، شانل اعلام کرد که پوست های خز و عجیب و غریب را از مجموعه های خود ممنوع می کند.

 در فوریه 2019، لاگرفلد در سن 85 سالگی درگذشت. ویرجینی ویار، که بیش از 30 سال با لاگرفلد در خانه مد کار کرده بود، به عنوان مدیر خلاق جدید انتخاب شد.در دسامبر 2021، Leena Nair به عنوان مدیر اجرایی جهانی منصوب شد.

 هویت سازمانی

لوگوی Chanel شامل دو حرف متضاد C است، یکی رو به چپ، دیگری رو به راست. لوگو تایپ توسط Chateau de Crémat، نیس به Chanel داده شد، و تا زمانی که اولین فروشگاه های Chanel تأسیس شد، به عنوان یک علامت تجاری ثبت نشد. این لوگو معمولاً مخفف "Coco Chanel" شناخته می شود و به یکی از شناخته شده ترین لوگوها در جهان تبدیل شده است. همچنین به نماد اعتبار، تجمل و کلاس تبدیل شده است.در سال 2022، شانل 2 میلیون یورو به مراقبت و کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) اهدا کرد، این پول برای کمک به اوکراین در طول تهاجم روسیه به اوکراین خواهد رفت.

در سراسر جهان، Chanel S.A حدود 310 بوتیک Chanel را اداره می کند. 94 در آسیا، 70 در اروپا، 10 در خاورمیانه، 128 در آمریکای شمالی، 1 در آمریکای مرکزی، 2 در آمریکای جنوبی و 6 در اقیانوسیه. مغازه ها در جوامع ثروتمند، معمولا در فروشگاه های بزرگ مانند هارودز و سلفریج، برگدورف گودمن، نیمان مارکوس و خیابان پنجم ساکس، خیابان های بزرگ، مناطق خرید و داخل فرودگاه ها قرار دارند.در سال 2015، این شرکت رکورد 152 میلیون دلاری را برای 400 دستگاه North Rodeo Drive در بورلی هیلز پرداخت کرد. این گران ترین مبلغی است که برای فضای خرده فروشی در لس آنجلس پرداخت می شود.در اکتبر 2020، این شرکت بوتیک گل سرسبد خود باند استریت در لندن را به قیمت 310 میلیون پوند خریداری کرد.

 مبارزه با تقلب

همراه با دیگر سازندگان، شانل هدف جعل‌کنندگان است.یک کیف دستی کلاسیک معتبر Chanel از حدود 4150 دلار آمریکا به فروش می رسد، در حالی که قیمت تقلبی آن معمولاً حدود 200 دلار آمریکا است. با شروع دهه 1990، تمام کیف های دستی معتبر Chanel شماره گذاری شدند.در سال 2018، Chanel شکایتی را در دادگاه منطقه فدرال ناحیه جنوبی نیویورک تنظیم کرد و ادعا کرد که RealReal محصولات تقلبی (جعلی) Chanel را در وب سایت خود میزبانی می کند و به مشتریان اشاره می کند که وابستگی بین این دو وجود دارد.با توجه به حجم بالای تقلبی های Chanel، بخش حقوقی Chanel یک وب سایت راه اندازی کرده است تا به مصرف کنندگان در مورد "تشخیص محصولات جعلی در مقابل محصولات معتبر CHANEL" آموزش دهد. اقلام لوکس مانند محصولات شانل.

 ساعت

اطلاعات بیشتر: Chanel J12

بخش ساعت مچی Chanel در سال 1987 تاسیس شد.در سال 1995، بخش طراحی دوم، Matelassé را ارائه کرد.اگرچه ساعت‌های مچی Première و Matelassé محصولات موفقی بودند، اما در سال 2000، ارائه خط ساعت‌های مچی Chanel J12، ساخته شده از مواد سرامیکی، ساعت‌های مچی Chanel را به عنوان مارک شانل معرفی کرد.خط ساعت‌های مچی J12 دارای مدل‌هایی در چهار اندازه صفحه هستند: 33 میلی‌متر، 38 میلی‌متر، 41 میلی‌متر، و 42 میلی‌متر.در سال 2008، Chanel S.A. و Audemars Piguet، ساعت سرامیکی Chanel AP-3125، منحصر به فرد برای House of Chanel را توسعه دادند.مجموعه ساعت‌های CHANEL هویت برند فرانسوی را با طراحی‌های تحریک‌آمیز خود و با استفاده از نقش‌های برجسته مزون منتقل می‌کند. ما نگاهی دقیق‌تر به تاریخچه ساعت‌های CHANEL و اینکه چگونه ساعت‌های آن‌ها، و به‌ویژه مدل J12، به یکی از محبوب‌ترین لوازم جانبی برای نخبگان مد تبدیل شده‌اند، می‌اندازیم.

اولین ساعت CHANEL

مجموعه ساعت های CHANEL در سال 1987 با نام مناسب ساعت PREMIÈRE به نمایش درآمد. طراحی غیر متعارف ساعت از میدان وندوم، میدان نمادین در قلب پاریس الهام گرفته شده است. این قطعه خاص از طراحی شهری به دلیل گوشه های بریده شده اش که از مربع به شکل هشت ضلعی منحصر به فرد خود را نشان می دهد متمایز است. این تأثیر معماری با مفاهیم طراحی از بطری عطر No5 CHANEL و درپوش کابوشون آن ترکیب شد تا طراحی PREMIÈRE را تکمیل کند.در طول سال‌ها، تجارت ساعت CHANEL با خرید Manufacture C&F Chatelain در سوئیس رونق گرفت. به نوبه خود، CHANEL طبقات کارخانه Chatelain را گسترش داد تا جایی برای مجموعه در حال رشد ایجاد کند. بلافاصله پس از آن، در سال 1997، بوتیک دیگری در پاریس در 18 Place Vendome، روبروی هتل ریتز، جایی که Mademoiselle Chanel به طور تاریخی در آن اقامت داشت، افتتاح شد.

مجموعه J12

در سال 2000، CHANEL مجموعه J12 را منتشر کرد. طراحی تمام مشکی ساعت شیک و اسپرت بود و طرفداران CHANEL را به خوبی جذب می کرد. اما متمایزترین ویژگی J12 استفاده از سرامیک به عنوان ماده اصلی آن بود که یک انتخاب جدید مواد در ساعت سازی است. J12 زیبا و جذاب تقریباً بلافاصله تبدیل به یک حس تجاری شد و توسط سلیقه سازان به عنوان یکی از نمادین ترین ساعت های مدرن شناخته شد. CHANEL موفقیت J12 را با یک نسخه تمام سفید در سال 2003 دنبال کرد.

در سال 2005، CHANEL رقابت ساعت سازی خود را با J12 Tourbillion ارتقا داد و وارد دنیای پیچیدگی های بزرگ، رده بالای ساعت سازی و حرکات شد. نسخه محدود J12 Tourbillion شامل یک حرکت توربیلون مکانیکی با دست با اولین صفحه اصلی سرامیکی بود.امروزه CHANEL J12 به دنبال افراد مشهوری از جمله بازیگر، بلیک لایولی، سوپرمدل الساندا دآمبروسیو و ستاره تنیس آنا کورنیکووا بود.

 افتخارات ساعت سازی CHANEL

از زمان عرضه مشهور J12، تولید ساعت CHANEL به یک نیروی واقعی در دنیای ساعت‌سازی تبدیل شده است و پیچیدگی‌های بدیع و اولین‌های جهانی را منتشر کرده است. سال 2010 شاهد عرضه J12 Retrograde Mysterieuse بودیم. این طرح پیچیده دارای یک تاج عمودی جمع شونده در نشانگر ساعت 3 بود.در سال 2012، CHANEL اولین پرنده Tourbillon خود را منتشر کرد و در Grand Prix d'Horologerie de Genève به عنوان بهترین ساعت مچی زنانه معرفی شد. سال بعد، CHANEL جایزه تماشای صنایع دستی هنری را در Grand Prix d’Horolgerie de Genève برای Mademoiselle Privé Camélia Brodé دریافت کرد.